![]() |
İNSAN HAKLARI HUKUKUNUN KAYNAKLARI |
İnsan Haklarının Kaynakları ve Hak Teriminin Ortaya Çıkışı
Bu makalede, insan haklarının temel kaynakları ve 'hak' teriminin tarihsel süreçteki evrimi, özellikle Osmanlı ve Türk hukuk tarihindeki önemli dönüm noktalarıyla birlikte incelenmektedir.
İnsan Hakları Hukukunun Şekli Kaynakları
Milli Kaynaklar Nelerdir?
İnsan hakları hukukunun milli düzeydeki temel şekli kaynakları şunlardır:
- Belgeler (Örn: Sened-i İttifak)
- Fermanlar (Örn: Tanzimat Fermanı, Islahat Fermanı)
- Anayasalar (Örn: Kanun-u Esasi)
Sened-i İttifak (1808)
Sened-i İttifak, yedi maddeden oluşmakta olup; hükümdar ve beyler (ayanlar) arasında imzalanmıştır. Bu belge, sıkça Batı'daki Magna Carta'ya benzetilmektedir. Ancak, doğrudan hak ve hürriyetleri sıralamak yerine, öncelikle merkezi yönetimi güçlendirmeyi ve böylece kamu uyumunu sağlamayı hedefler. Bu sebeple, hem can hem de mal güvenliğini tesis etmeye yönelik bir adımdır.
Belgenin temel haklarla ilişkili en belirgin hükmü, vergi toplama süreçlerinde keyfi uygulamalardan, acımasızlık ve sıkıntıdan kaçınılmasıdır. Sened-i İttifak, devlet yapısının temelini sağlamlaştırma amacı taşımasıyla Magna Carta'dan ayrılan önemli bir yönü budur.
Fermanlar: Osmanlı'da Hakların Gelişimi
Osmanlı İmparatorluğu'nda padişah tarafından yayınlanan fermanlar, insan hakları alanında önemli gelişmelerin habercisi olmuştur. Özellikle Fransız İhtilali'nden yaklaşık 50 yıl sonra ilan edilen Tanzimat Fermanı, bir nevi "Haklar Beyannamesi" olarak kabul edilmiştir.
Tanzimat Fermanı (1839)
1839 Tanzimat Fermanı, sadece bireylere tanınmakta olan bir kısım hak ve hürriyetler değil, aynı zamanda devletin çeşitli idari, mali ve hukuki alanlarda uygulayacağı kapsamlı yenilikleri de bulundurur.
Islahat Fermanı (1856)
1856 Islahat Fermanı ise, Tanzimat'ın getirdiği ilkeleri pekiştirmek ve özellikle gayrimüslim tebaanın haklarını genişletmek amacıyla, bizzat batılı devletlerin baskısı ve etkisi üzerine ilan edilmiştir.
ANAYASALAR: Türk Hukuk Tarihinde Bir Dönüm Noktası
Kanun-u Esasi (1876)
Türk anayasal gelişmelerinin ve insan hakları tarihinin önemli bir kilometre taşı, Osmanlı Devleti'nin ilk yazılı Anayasası olan 1876 tarihli Kanun-u Esasi'dir. Bu anayasa, kişilerin temel hak ve hürriyetlerine, dönemin önde gelen diğer devletlerin anayasalarında olduğu gibi yer vermiş; bu hakları daha geniş bir liste görünümünde düzenlemiştir.
Hap gibi kısa ve anlaşılır bir yazı olmuş 👍
YanıtlaSilTeşekkür ederim sizin yorumunuzda ilaç gibi geldi :)
Sil